Het terrein is omgetoverd tot een groot laboratorium voor de A2-tunnel. Consortium Avenue2 is hier begonnen met het graven van 3 sleuven van 28 meter diep, 80 cm breed en 7 tot 10 meter lang. Terwijl de graafmachine de smalle diepe sleuf uitgraaft, is de kans groot dat de wanden van de greppel afbrokkelen. Daarom laten de bouwvakkers er tegelijkertijd een cement-bentoniet-mengsel in lopen.
Zodra de sleuf klaar is, laat een hijskraan gigantische metalen platen daar midden in zakken. Deze moeten het betonmengsel extra stevig maken.
Deze betonnen wanden worden niet de uiteindelijke muren van de A2-tunnel. Bij de echte tunnel worden straks aan weerszijden over de hele lengte van het tracé ook zulke sleuven gegraven. Dit om te zorgen dat de graafmachines voor de tunnel makkelijk tussen die 2 betonnen muren loodrecht naar beneden alle grond kunnen weghalen. Zonder deze muren zou je een veel bredere greppel voor de tunnel moeten graven en die plaats is er niet vanwege de omliggende huizen.
De wanden vormen een bak zonder bodem waarbinnen de tunnel uitgegraven kan worden. Tussen de wanden en de uiteindelijke tunnelmuren komt een 2.5 meter brede laag grond.
De dure metalen platen worden zodra het bewuste deel is uitgegraven, weer uit het beton getrild en gebruikt om een volgend uit te graven deel van de sleuf te verstevigen.
 |
| foto: Loraine Bodewes |
Nu zul je wel denken: waarom worden die proefsleuven gemaakt?
Het antwoord is dat de Maastrichtse grondlagen anders zijn dan op andere plekken in Nederland. Eerst klei, dan grind, zand en daaronder ligt mergel. Dat is van een andere samenstelling dan in het noorden van het land waar de grond voornamelijk uit zand bestaat.
In de 3 verschillende sleuven worden 3 verschillende mengsels getest. Het is belangrijk om te weten welke van de 3 het stevigst is en waar tegelijk de metalen platen het makkelijkst uit te trillen zijn.
Ook staat er meetapparatuur in de sleuven, die de gevolgen van de trillingen voor de omgeving meten.
Behalve de testen met de sleuven worden ook een paar stutpalen beproefd die ter hoogte van het ANWB-gebouw straks (tijdelijk) het tunneldak tijdens de bouw moeten stutten. Ook hier moeten even een paar verschillende technieken voor uit de kast worden gehaald om te kijken welke de beste is om een weg te banen door de grindlaag.
De kosten van de testen in het enorme laboratorium bedragen ongeveer een miljoen euro. Zodra Avenue2 klaar is met de experimenten wordt alles ontmanteld en afgevoerd en het terrein opgeruimd.
Tijdens de bouw van de tunnel blijft het terrein dienst doen als werkterrein.
Bron: Dagblad de Limburger - Judith Houben
